คิดให้ถี่ถ้วนครับ ว่าที่อยู่อาศัยพวกนี้ที่คุณอยากเป็นเจ้าของ มันตอบโจทย์คุณในวันนี้และในอนาคตหรือไม่…?
ย้อนไปเมื่อหลายสิบปีก่อน การที่เด็กอายุ 24-25 จะซื้อที่อยู่อาศัยราคาเหยียบล้านก็คงจะเป็นเรื่องยาก.. นอกเสียจากว่าแม่มเกิดมาโคตรรวย บิดามารดรก็บันดาลทุกสิ่งอย่างให้ ตั้งแต่กางเกงลิงยันเจลใส่ผม ถ้าบ้านจนก็เช่าหอ เช่าห้องอยู่ไปตามสภาพ แต่สมัยนี้มันไม่ใช่ครับ เด็กจบใหม่ทางบ้านฐานะปานกลางเริ่มงานเป็นมนุษย์เงินเดือน เดือนแรกได้เงินมาหมื่นหกหมื่นเจ็ด.. แม่มไม่เที่ยวเกะป่าหมดก็ผ่อนนู่นนี่นั่น ไอโฟนยันอีโคคาร์.. และก็ผ่อนคอนโดราคาล้านนิดๆได้..สมัยกูอายุ24-25 ทำงานได้เงินมาก็เที่ยวยับ กินเหล้าเมาปลิ้นไปวันๆ
บ้านเอย คอนโดเอย ทาวน์โฮม ทาวน์เฮ้าส์นี่มึงไม่ต้องไปมอง นอนบ้านพ่อบ้านแม่นี่แหละ สบายสุด แต่พอถึงจุดๆนึง ก็อยากจะได้อยากจะมี ก็ต้องมาดูให้ดี มองให้ขาดว่าแม่มคุ้มค่ากับการที่กูต้องอดเที่ยวเกะจ่ายดริ้งค์เด็กแล้วมาผ่อนไอ่รูแคบๆ28-30ตรม. นี่รึป่าว เพราะที่อยูอาศัยสมัยนี้แม่มมักง่ายครับ ทำมาส่งๆชุ่ยๆ นึกว่าพวกกูโง่เป็นควายรึไง…ใช่! โง่กว่าควายอีก… เพราะความอยากได้อยากมีไงครับ แม่มก็ไม่สนใจใบตำลึงอะไรทั้งนั้น ขอใกล้ผับใกล้มหาลัย’ ใกล้ออฟฟิสก็พอ แต่ผมไม่คิดอย่างงั้นครับ
ที่อยู่อาศัยเหล่านี้ในปัจจุบันมักจะถูกพวกเจ้าของโครงการปล่อยปละละเลยการใช้งานที่แท้จริงไปเสียหมด เอะอะแม่มโล่งให้กูเดาเอาเอง เอะอะแม่มกั้นห้อง กั้นแม่มยังกะล๊อคขายของหน้าเมเจอร์รัชโยธิน เอะอะแม่มใส่อ่างอาบน้ำ แจแปนนิสออนเซ็น เอะอะแม่ม…ร้อยแปด แต่จริงๆแล้วคนไทยอย่างเรามันมีพฤติกรรมการใช้งานที่ซับซ้อนมากกว่านั้น ซึ่งไอ้พฤติกรรมพวกนี้นี่แหละครับ ที่มันถูกหลงลืมไปจากพวกนายทุนเหล่านี้ เช่นเข้ามาในบ้านต้องถอดรองเท้า ขี้ดงขี้ดินขี้หมาแม่มอย่างเลอะ ไหนจะแขวนกุญแจ วางสัมภาระร้อยแปด ตอนเดินซื้อของเข้าบ้านที่วิลล่ามาร์เก็ทแม่มอย่างเท่ห์ เข้ามาบ้านกองทิ้งแม่มยังกะตลาดสด เพราะจากทางเข้าบ้านแม่มต้องต่อรถสองแถวเข้าไปในครัวอีก…
เยอะว่ะครับ บางคนอยากได้บ้านแต่ไปไม่ถึงเลยมาแวะคอนโด ตกแต่งซะยังกะนโปเลียนชนะสงครามเปอร์เซีย บางคนอยากได้บ้านเดี่ยวราคา12ล้านแต่งบไม่ไหว เลยจัดทาวน์เฮ้าส์ราคา5ล้าน 2หลังติดกันแล้วทุบผนังแม่มมม… บางคนแม่มก็อินดี้ ไปสอยตึกแถวมา กะแต่งเป็นแบบฮิปๆ เสร็จออกมาแม่มยักกะร้านข้าวต้ม ไฟมึงจะขาวไปใหน???
แต่ในอดีต เค้าคิดมากกว่านั้นครับ ว่าเวลาเช้าคุณออกทางไหน เย็นคุณเข้าบ้านทางไหน ไปซื้อของมาเข้าบ้านวางของยังไง ห้องน้ำแขกกับเจ้าของบ้านแยกกันแบบไหน ครัวนอกครัวในต่างกันเพราะอะไร ระเบียงและชานบ้านสำคัญแค่ไหน… มันหมดจดคล้องจองราวกับมีสถาปนิกมาออกแบบให้ส่วนตัว.. พูดแล้วก็เซ็งวะ ว่าสมัยนี้แม่มมักง่าย พ่นๆๆๆ ให้มันจบๆไป ขายๆๆๆๆ ให้แม่มหมดๆ กูก็ไปทำที่อื่นต่อ
คิดให้ถี่ถ้วนครับ ว่าที่อยู่อาศัยพวกนี้ที่คุณอยากเป็นเจ้าของ มันตอบโจทย์คุณในวันนี้และในอนาคตหรือไม่ มันพลิกแพลงขยับขยายปรับเปลี่ยนได้มั้ยเวลาที่คุณมีครอบครัวที่ใหญ่ขึ้น ลูก1ลูก2 เมีย1แม่บ้าน2พ่อตาแม่ยาย คนขับรถ… แม่มเยอะยังกะงานกาชาด แต่ในฐานะผู้นำครอบครัว แม้แต่เมียคนขับรถผมก็จะหาที่นอนให้ได้ แต่!!!! ทั้งหมดนี้มันย่อมเกิดจากการวางแผนตั้งแต่แรก ตั้งแต่เวลาเลือกแบบบ้าน แบบห้อง ทำเล หรือแม้แต่ขนาดที่ดิน เพราะเหล่ามนุษย์เมียจะมีเสื้อผ้าเยอะเป็นแสนๆตัว รองเท้าที่พอใส่ทั้งประเทศ เครื่องประดับที่ราวกับว่าตกทอดมาจากคลีโอพัตรา….
